Συνέντευξη: Ραλφ Μάτσιο

Ο Ραλφ 94 χρονών πια (ακόμα δε του φαίνεται του μπαγάσα) θυμάται τη χρυσή δεκαετία για τις ταινίες καράτε, τη λαμπάντα και τις χοντρές κάλτσες πάνω από κολάν. Μαζί του κι εμείς!

V.B. : Είναι αλήθεια ότι όταν γύρισες τις ταινίες ήσουνα 40 χρονών;

R.M. : Ναι πάντα μικροέδειχνα, να φανταστείτε έμπαινα σε μπαρ και δεν μ'άφηναν να πάρω μπύρα μέχρι τα 65 μου. Ορισμένες φορές μάλιστα δε μ'αφήνανε να μπαίνω σε μαγαζιά με ζωντανό σόου κοπρολαγνείας χωρίς να τους δείξω ταυτότητα.

V.B. : Σε αναγνωρίζουν στο δρόμο ακόμα;

R.M. : Μερικοί μεγαλύτεροι ναι, ειδικά όταν πάω σε πάρτι μασκέ ντυμένος ντουζιέρα, μου λένε "Ρε! κοίτα! Ο καρατέκα κιντ!" αλλά τα σημερινά παιδιά δεν έχουν τέτοια πρότυπα. Το καράτε πέθανε μαζί με τα χελωνονιντζάκια φίλε! Σήμερα το μόνο που θέλουν οι νέοι είναι κώλους, βυζιά και θεωρία της τέχνης, κανείς δεν εκτιμά πια το ξυλίκι.

V.B.: Θα προτιμούσα να μην εκφράζεσαι έτσι, δεν το συνηθίζουμε στο blog μας.

R.M.: Καλάμεσυχωρείς

V.B.: Eσύ ακόμα παίζεις καράτε; Ας πουμε στην καθημερινή ζωή με την οικογένειά σου.

R.M.: Kοίτα να δεις όταν έχεις μαθητεύσει με έναν Μιγιάγκι αυτό μένει μαζί σου μια ζωή. Τώρα βέβαια οι αρθρώσεις δε δουλεύουν τόσο καλά, δηλαδή τις μέρες με καλή άμμο, μπορώ να κάνω την κλωτσιά του γερανού 2 με 3 φορές όχι παραπάνω.

V.B.: Μιας και ανέφερες τον Μιγιάγκι, έχετε φιλικές σχέσεις με τον Πατ Μορίτα;

R.B.: Παλιότερα κάναμε πολύ παρέα, του έπλενα τα αμάξια, του έβαφα τους φράχτες, ήταν και μικρότερός μου κι έπρεπε να του τα δείχνω όλα. Τελευταία όμως από τότε που πέθανε, έχουμε χάσει επαφή.

V.B.: Eίχα ακούσει και για σένα ότι πέθανες, είναι αλήθεια;

R.M.: Εν μέρει.

V.B.: Tι έγινες μετά τις ταινίες; Έχουμε να σε δούμε από τότε που νίκησες τον διάολο σε μονομαχία ηλεκτρικής κιθάρας.

R.M.: Εδώ και καιρό παράτησα το σανίδι και μετά από λίγο καιρό παράτησα και το θέατρο. Το σανίδι μου τώρα το έχει η Μάρω Ζαρόκωστα, γνωστή και ως "Γιαδικιάρογλου".

V.B.: Μετά την ηθοποιία με τί ασχολήθηκες;

R.M.: Για μερικά χρόνια έφτιαχνα πορνογραφικά pop-up βιβλία και τώρα τελευταία ήθελα να φέρω τη νέα γενιά πιο κοντά στη δεκαετία του 80 κι έφτιαξα έναν emulator για atari.

V.B.: Είναι αλήθεια αυτό που λένε, ότι δεν μπορείς να φτιάξεις emulator, αν δε σπάσεις μερικά αυγά;

R.M.: Εν μέρει.

V.B.: Γυναίκες υπήρξαν στη ζωή σου;

R.Μ.: Ε κοίτα όταν είσαι σταρ, έστω και στην ευαίσθητη ηλικία των 35, υπάρχουν σίγουρα κάποιες προτάσεις. Έχω και την αυθεντική κασσέτα του μετρό που λέει "Μεγάρο Μουσικής" αντί για "Μέγαρο Μουσικής" κι αυτό όσο να'ναι είναι ατού όταν πρόκειται να φλερτάρεις.

V.B.: Βλέπεις ταινίες που δεν έχουν θέμα το καράτε;

R.M.: Γενικά δε βλέπω πολύ σινεμά. Πέρα από την Γκουφοταινία, δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη που να μου άρεσε τα τελευταία 20 χρόνια.

V.B.: Kάτι που μ'αρέσει να ρωτάω τους πάντες, είναι θέμα συζήτησης χρόνων για την παρέα μου, τί ζώο λες ότι είναι ο Γκούφι;

R.M.: Σκύλος είναι, όχι;

V.B.: Τότε ο Pluto τι είναι;

R.M.: Έχεις δίκιο...μήπως είναι λλάμα;

V.B.: Έρχεσαι λοιπόν στα λόγια μου κι εσύ. Μια τελευταία ερώτηση: Αν μπορούσες να μιλήσεις με ένα οποιοδήποτε πρόσωπο, ζωντανό ή νεκρό, ποιό θα διάλεγες;

R.M.: Το ζωντανό εννοείται!

V.B.: Σ'ευχαριστώ πολύ!